Το παραθαλάσσιο χωριό της Λακωνίας που δεν το βλέπεις από πουθενά...

Γεωγραφικά – Περιβαλλοντικά – Δημογραφικά Στοιχεία
Το τοπικό διαμέρισμα Ιέρακα αποτελείται από τους οικισμούς: «Ιέρακας», «Λιμάνι», «Αριάνα», «Άγιος Ιωάννης» και «Λογγάρι». Έχει ημιορεινό ανάγλυφο και συνολική έκταση 46.100στρ.. Συγκεκριμένα αποτελείται από 5.400στρ. καλλιεργήσιμων εκτάσεων, 35.000στρ. βοσκοτόπων που νέμονται από το Δήμο ενώ οι υπόλοιπες εκτάσεις είναι δασικές.

Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους καλύπτεται από θαμνώδεις σχηματισμούς, φρύγανα και δάση σκληρόφυλλων που χρησιμοποιούνται κυρίως για βοσκή.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός του Ιέρακα ανέρχεται στους 240 κατοίκους και παρουσιάζει πυκνότητα πληθυσμού 5,2 κάτοικοι ανά τ.χμ. Κύρια απασχόληση των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία και η αλιεία.

Το Λιμάνι του Γέρακα είναι ένα ξεχωριστής ομορφιάς φιόρδ, που πολύ σπάνια μπορεί να απαντηθεί σε άλλο μέρος της Ελλάδας. Σημαντικότατος υγροβιότοπος ο οποίος φιλοξενεί πολλά διαφορετικά είδη χλωρίδας και πανίδας, αποτελεί δε ενδιάμεσο σταθμό αποδημητικών πουλιών.

Ιστορικά στοιχεία
«Ευλίμενον χωρίον» ονομάστηκε από τον Παυσανία στα Λακωνικά η Ακρόπολη Ζάρακα η οποία βρίσκεται πάνω από τον οικισμό του Λιμένος Ιέρακα στο Β.Α. άκρο του στομίου του όρμου. Χτίστηκε από τον ημίθεο Ζάρακα, γιο του βασιλιά Καρύστου της ομώνυμης περιοχής της Εύβοιας. Σύμφωνα με τον ιστορικό Πολύβιο, ο βασιλιάς της Σπάρτης Λυκούργος το 219π.Χ. κατά τη διάρκεια αιφνιδιαστικής εκστρατείας του για την κατάληψη έξι πόλεων στην Νότια Αργολίδα, δεν κατόρθωσε να καταλάβει το Ζάρακα και τη Γλυππία της Κυνουρίας. Τα εντυπωσιακά τείχη της πόλης, σε συνδυασμό με την απόκρημνη νότια πλευρά της Ακροπόλεως, υποδεικνύουν ίσως τους λόγους της αποτυχίας του.
Από τα τείχη διασώζεται σήμερα η εντυπωσιακή βόρεια και δυτική πλευρά του εξωτερικού οχυρωματικού περιβόλου. Οκτώ πύργοι ορθογώνιοι στην κάτοψη, διακόπτουν τη γραμμή του εξωτερικού περιβόλου και ενισχύουν την άμυνα του τείχους.
Το 1908 βρέθηκε τυχαία στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη τάφος των ύστερων Ελληνιστικών χρόνων. Τα ευρήματά του, αγγεία και ειδώλια, φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας και ανάμεσά τους ξεχωρίζει πήλινο αγαλματίδιο της Αφροδίτης, ύψους 0,47μ., που απεικονίζει τη θεά με γυμνό το πάνω μέρος του σώματός της, να συγκρατεί με το δεξί χέρι το ιμάτιό της και με το αριστερό ένα κάτοπτρο στο οποίο καθρεπτιζόταν.

Περνώντας τον Ιέρακα και πριν φτάσουμε στη Ρειχιά σταματάμε για να προσκυνήσουμε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, «Ρόδον το Αμάραντον», στη μοναδική Μονή Ευαγγελιστρίας που δεσπόζει πάνω στο βράχο, έχοντας στα πόδια της το Αιγαίο. Η Μονή αυτή έχει το χαρακτηριστικό να διαθέτει ένα εκκλησιαστικό κτίριο μέσα στο οποίο υπάρχουν δύο εκκλησίες χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό εξωτερικά και εσωτερικά. Ο δημιουργός της εμπνεύστηκε, όπως λέγεται, από μια κυψέλη μελισσών μέσα στην οποία υπήρχε άλλη μία, που ανακαλύφθηκε εκεί κοντά, θεωρώντας τη θεϊκό σημάδι.