Kάποτε ονομάστηκε "μπαλκόνι του Ταϋγέτου" από τον Γεώργιο τον Α’

 

Real Sparta 

Γεωργίτσι – το μπαλκόνι του Ταΰγετου
Ένα χωριό που δεν χρειάζεται πολλά λόγια – μόνο να το ζήσεις.
Κάποτε ονομάστηκε "μπαλκόνι του Ταϋγέτου" από τον Γεώργιο τον Α’. Εδώ η δροσιά δεν είναι πολυτέλεια, μα δώρο της φύσης. Έλατα, καστανιές, και πλατάνια απλώνονται ολόγυρα, και ο καθάριος αέρας φυσάει μέσα στα στήθια σαν ανάσα ζωής.
Τα πουλιά τιτιβίζουν, οι αυλές γεμάτες λουλούδια και κήπους. Τα σπίτια με τις ξύλινες οροφές, τις ασβεστωμένες εισόδους και τους πέτρινους τοίχους μαρτυρούν την ομορφιά της παράδοσης. Καλοκαίρια γεμάτα φωνές παιδιών, που τρέχουν ανέμελα, ως που η μάνα να φωνάξει από το μπαλκόνι: «Ώρα για φαγητό!»
Το παλιό Δημοτικό σχολείο – ένα επιβλητικό πέτρινο κτήριο, χαρακτηρισμένο ως μνημείο δεσπόζει στο κέντρο του χωριού. Και οι βρύσες... του Προφήτη Ηλία, της Παναγιάς, η Κρύα Βρύση, η βρύση του Σκρουμπέλου – καθεμιά με το δικό της τραγούδι νερού και ιστορίας.
Ακολουθώντας τις ταμπέλες, ο επισκέπτης ανακαλύπτει μονοπάτια. Το μονοπάτι της Ανάληψης ξεχωρίζει, ψηλά, εκεί που οι προσευχές συναντούν τον ορίζοντα.
Τα τραπεζάκια στην πλατεία, τα πορτοκαλί κεραμίδια, οι γάτες που λιάζονται και οι ιστορίες που λέγονται υπό το φως του φεγγαριού... Κι ένα αυγουστιάτικο δείλι, με θέα τον δυναμικό, περήφανο Ταΰγετο και τον πιο ήσυχο, στοχαστικό Πάρνωνα, χαράσσεται για πάντα στη μνήμη.