ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: "Έλεος Ντροπή..." - Η Λαϊκή Συσπείρωση για την παρουσία ΣΤΙΓΚΑ στο μνημόσυνο των 118

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο...

Η 26η Νοεμβρίου 1943 είναι ημέρα μνήμης, τιμής, ημέρα που εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε.

Είναι η ημέρα στην οποία με τεράστια δύναμη ψυχής, ιδανικά και αξίες για να νικήσει η ζωή, θυσιάστηκαν 118 αγωνιστές, Λάκωνες πατριώτες καθώς εκτελέστηκαν από τους Ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Κάθε χρόνο αυτή την ημερομηνία τιμούμε τη μνήμη των αλύγιστων αγωνιστών στον τόπο θυσίας τους στο Μονοδέντρι, αλλά και στην πόλη της Σπάρτης, στο μνημείο που έχει στηθεί προς τιμήν τους.

Το γεγονός που διαδραματίστηκε φέτος αμαυρώνει στην ουσία την τιμή, τη μνήμη και το περιεχόμενο της θυσίας αυτών των ανθρώπων.

Στο μνημείο της Σπάρτης, κατά την τελετή που διοργάνωσε ο δήμος Σπάρτης, παραβρίσκονταν και εκλεγμένοι σε τοπικό, περιφερειακό και κοινοβουλευτικό επίπεδο, αλλά και εκπρόσωποι κομμάτων. Mεταξύ αυτών ήταν και ο επικεφαλής του φασιστικού μορφώματος "Σπαρτιάτες" Στίγκας, ο οποίος κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των Αγωνιστών.

Αυτός που είχε ως κηροζίνη στην εκλογή του κόμματός του τον εγκληματία ναζιστή Κασιδιάρη. Αυτός που θέλησε να πάρει το κόμμα του τη θέση της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή”. Εκπρόσωπος ενός κόμματος, που το κρύβει αλλά ταυτίζεται με την ιδεολογία των Γερμανών κατακτητών και των ταγματασφαλιτών. Αυτός και οι όμοιοι του, που διαστρεβλώνουν την ιστορία και τα γεγονότα της εποχής.

Οι μόνοι που αντέδρασαν σ’ αυτή τη ντροπή ήταν ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Δημήτρης Αρφάνης και κάποιοι πολίτες.

Η ευθύνη της Δημοτικής Αρχής είναι μεγάλη. Αλήθεια τι τους συνδέει με τέτοια μορφώματα;

Αποδεικνύεται με το πέρασμα του χρόνου, με αφορμή και αυτό το γεγονός πόσο υποκριτική ήταν η συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για το ζήτημα της ονομασίας αυτού του μορφώματος χωρίς όμως να θιχτεί η ουσία του πολιτικού περιεχομένου (που μόνο η παράταξη μας είχε θέσει). Πόσο ανησυχητική γίνεται πλέον η σχέση του συγκεκριμένου χώρου με την περιοχή και τα τοπικά κρατικά όργανα.

Γεννιούνται ταυτόχρονα διάφορα ερωτήματα.

Ο εκπρόσωπος αυτός ήταν προσκεκλημένος του Δήμου (ως διοργανώτριας αρχής);


Η παρουσία του στην συγκεκριμένη εκδήλωση τιμής και μνήμης, πώς έγινε αποδεκτή από τους υπόλοιπους προσκεκλημένους, κατόχους αιρετών θέσεων και εκπροσώπους κομμάτων; Νιώθουν περήφανοι για τον πλουραλισμό της δημοκρατίας τους;Απευθυνόμενοι στους Λάκωνες και όχι στους θεσμικούς παράγοντες, επειδή ο τόπος μας έχει ματώσει από τους φασίστες, «το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον».