Δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια πριν, στην εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου, διασχίζοντας την έρημο της Γεδρωσίας, ξέμειναν από νερό. Ήταν ίσως η δυσκολότερη στιγμή, αφού η δίψα ήταν ανυπόφορη. Κάποιοι στρατιώτες του κατόρθωσαν να βρουν λίγο νερό και μέσα σ' ένα κράνος το πρόσφεραν στον αρχηγό τους. Εκείνος τους ευχαρίστησε, σήκωσε το κράνος ψηλά και το έχυσε μπροστά στα μάτια όλων των στρατιωτών του, λέγοντας<< αφού δεν φθάνει για όλους, δεν μπορεί να πιεί κανείς, και κυρίως εγώ>>. Αυτό εξηγεί ίσως και την αφοσίωση που του είχαν , την αυταπάρνηση με την οποία μάχονταν και κατέκτησαν όλο τον τότε γνωστό κόσμο.
Ακριβώς την αντίθετη νοοτροπία έχει ο δήμαρχος Μονεμβασίας, ο οποίος μετά τις προκλητικές εμφανίσεις του όλα αυτά τα χρόνια του ιδίου αλλά και των συνεργατών του με τα αυτοκίνητα του δήμου, επέλεξε να τριγυρίζει μέσα στο καλοκαίρι σε όλα τα πανηγύρια με το αυτοκίνητο και φυσικά τα καύσιμα του δήμου, την ίδια ώρα που οι πολίτες τρέμουν να πλησιάσουν στο βενζινάδικο να βάλουν κανένα λίτρο πετρέλαιο στο τρακτέρ ή στο αγροτικό τους για να πάνε στα χωράφια τους.
Μην μπούμε στη λογική αν δικαιούται ή αν είναι νόμιμο. Ο καθένας ερμηνεύει τον νόμο όπως τον βολεύει. Βαφτίζει τα πανηγύρια "δημοτικές εκδηλώσεις" και λέει με περίσσεια αλαζονεία αλλά και θράσος " Είμαι ο δήμαρχος και όπου γουστάρω κυκλοφορώ με το υπηρεσιακό" Πληρώστε λοιπόν και την βενζίνη μου υπήκοοι συμπληρώνουμε εμείς."
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου