Πρέπει να συνδέεται το φάρμακο …. με την ελευθερία του ανθρώπου?
του Γεώργιου Μουζόπουλου
Με την κατάργηση των πιστοποιητικών εμβολιασμού και νόσησης, καθώς και των self tests στα σχολεία, σηματοδοτείται η πολιτική λήξη του κορωνοιού. Η αποσυμφόρηση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και η ανάγκη για την οικονομική ανάκαμψη, ιδίως μέσω του καλοκαιρινού τουρισμού, συνθέτουν τις εικονικές συνθήκες για την χαλάρωση των μέτρων. Όμως ο κορωνοιός θα εξακολουθεί να υπάρχει και αρκετοί από εμάς θα νοσούν είτε ασυμπτωματικά, είτε ελαφρά ή και πιο βαριά.
Κάθε φορά όμως που ανακοινώνονται μέτρα χαλάρωσης, τόσο περισσότερο απομυθοποιείται ο κορωνοιός και οι βλαπτικές συνέπειές του. Το πλήθος αντιδρά χωρίς να τηρεί τα μέτρα προστασίας, υιοθετώντας έναν υποκειμενικό τρόπο διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Αυτό ευνοείται εντόνως και από παρερμηνείες που προκύπτουν όταν ένα υγειονομικό πρόβλημα διαχειρίζεται από την πολιτεία με πολιτικά κριτήρια που αλλοιώνουν το καθαρό μήνυμα της θωράκισης της υγείας, που είναι η πρόληψη της νόσου.
Παράδειγμα τέτοιας άστοχης πολιτικής αποτέλεσε η ταύτιση του εμβολίου κατά του κορωνοιού με την ελευθερία του ανθρώπου. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα είδος πολιτικής διαχείρισης και όχι ιατρικής διαχείρισης μιας υγειονομικής κρίσης.
Από αυτήν την αδόκιμη πρακτική, ενδεχομένως προέκυψαν σημαντικά προβλήματα. Πολλοί συνάνθρωποι μας ένιωσαν άτρωτοι με τις πολλαπλές δόσεις του εμβολίου, με αποτέλεσμα να μην τηρούν τα μέτρα πρόληψης. Κάποιοι από αυτούς που νόσησαν και είχαν συνοδά νοσήματα, επλήγησαν από σοβαρές επιπλοκές ή επλήγησαν ανεπανόρθωτα. Σταδιακά ο αριθμός των εμβολιασμένων ασθενών που νοσηλεύτηκαν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αυξήθηκε από 8% σε 20% επί του συνόλου των ασθενών, με οδυνηρές συνέπειες.
Έπρεπε να τονιστεί ιδιαίτερα, ότι είναι σημαντικό να αποφευχθεί η νόσηση ιδίως από τις ευπαθείς ομάδες, με τήρηση των μέτρων πρόληψης σε συνδυασμό με το εμβόλιο και όχι μεμονωμένα με το εμβόλιο. Η ταύτιση του εμβολίου με την ελευθερία δημιούργησε κοινωνικές ανισότητες που καθυστέρησαν το περαιτέρω πρόγραμμα εμβολιασμού και αποπροσανατόλισαν τον κόσμο από τον στόχο της πρόληψης.
Στην ιατρική πάντα χρειάζεται ο σωστός συνδυασμός στη σωστή αναλογία. Ένα άριστο φάρμακο μπορεί να μην λειτουργήσει αν δεν τηρούνται τα μέτρα πρόληψης, αν η ψυχολογία του ασθενή είναι κακή, ή αν δεν συνδυάζεται και με άλλα μέτρα. Όπως για παράδειγμα, ένας διαβητικός θα αναπτύξει τις επιπλοκές του διαβήτη και ας παίρνει φάρμακα, αν δεν αποφεύγει τα γλυκά και δεν γυμνάζεται.
Η αναγκαιότητα της πολιτικής διαχείριση μιας υγειονομικής κρίσης έγκειται στην εύρεση οικονομικών πόρων για την πρόσληψη ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, για βελτίωση των υποδομών υγείας, για την απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στις δομές υγείας και για τη δημιουργία συνθηκών πρόληψης. Η προσπάθεια όμως πρόληψης θα πρέπει να γίνεται συνείδηση και όχι να δημιουργεί δυσπιστία που απορρέει από τεχνάσματα εμπορικών συναλλαγών.
Συνεπώς στο μέλλον, πρακτικές προσέλκυσης ενδιαφέροντος για υγειονομικά θέματα με ανταλλάγματα που δελεάζουν την ανθρώπινη υπόσταση, όπως συμβαίνει σε υπεραγορές όπου η αγορά προϊόντος συνοδεύεται από δώρο, θα πρέπει να αποφεύγονται διότι εύκολα παρερμηνεύονται ….και ο σκοπός δεν είναι να ξεπουλήσουμε…..αλλά να σώσουμε.
Ο Γεώργιος Μουζόπουλος είναι Ιατρός - Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο ΓΝ Λακωνίας – ΝΜ Σπάρτης, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Χαιδελβέργης Γερμανίας, με Master στη Διοίκηση των Μονάδων Υγείας, Μέλος της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝ.ΑΛ Λακωνίας.
Με την κατάργηση των πιστοποιητικών εμβολιασμού και νόσησης, καθώς και των self tests στα σχολεία, σηματοδοτείται η πολιτική λήξη του κορωνοιού. Η αποσυμφόρηση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και η ανάγκη για την οικονομική ανάκαμψη, ιδίως μέσω του καλοκαιρινού τουρισμού, συνθέτουν τις εικονικές συνθήκες για την χαλάρωση των μέτρων. Όμως ο κορωνοιός θα εξακολουθεί να υπάρχει και αρκετοί από εμάς θα νοσούν είτε ασυμπτωματικά, είτε ελαφρά ή και πιο βαριά.
Κάθε φορά όμως που ανακοινώνονται μέτρα χαλάρωσης, τόσο περισσότερο απομυθοποιείται ο κορωνοιός και οι βλαπτικές συνέπειές του. Το πλήθος αντιδρά χωρίς να τηρεί τα μέτρα προστασίας, υιοθετώντας έναν υποκειμενικό τρόπο διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Αυτό ευνοείται εντόνως και από παρερμηνείες που προκύπτουν όταν ένα υγειονομικό πρόβλημα διαχειρίζεται από την πολιτεία με πολιτικά κριτήρια που αλλοιώνουν το καθαρό μήνυμα της θωράκισης της υγείας, που είναι η πρόληψη της νόσου.
Παράδειγμα τέτοιας άστοχης πολιτικής αποτέλεσε η ταύτιση του εμβολίου κατά του κορωνοιού με την ελευθερία του ανθρώπου. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα είδος πολιτικής διαχείρισης και όχι ιατρικής διαχείρισης μιας υγειονομικής κρίσης.
Από αυτήν την αδόκιμη πρακτική, ενδεχομένως προέκυψαν σημαντικά προβλήματα. Πολλοί συνάνθρωποι μας ένιωσαν άτρωτοι με τις πολλαπλές δόσεις του εμβολίου, με αποτέλεσμα να μην τηρούν τα μέτρα πρόληψης. Κάποιοι από αυτούς που νόσησαν και είχαν συνοδά νοσήματα, επλήγησαν από σοβαρές επιπλοκές ή επλήγησαν ανεπανόρθωτα. Σταδιακά ο αριθμός των εμβολιασμένων ασθενών που νοσηλεύτηκαν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αυξήθηκε από 8% σε 20% επί του συνόλου των ασθενών, με οδυνηρές συνέπειες.
Έπρεπε να τονιστεί ιδιαίτερα, ότι είναι σημαντικό να αποφευχθεί η νόσηση ιδίως από τις ευπαθείς ομάδες, με τήρηση των μέτρων πρόληψης σε συνδυασμό με το εμβόλιο και όχι μεμονωμένα με το εμβόλιο. Η ταύτιση του εμβολίου με την ελευθερία δημιούργησε κοινωνικές ανισότητες που καθυστέρησαν το περαιτέρω πρόγραμμα εμβολιασμού και αποπροσανατόλισαν τον κόσμο από τον στόχο της πρόληψης.
Στην ιατρική πάντα χρειάζεται ο σωστός συνδυασμός στη σωστή αναλογία. Ένα άριστο φάρμακο μπορεί να μην λειτουργήσει αν δεν τηρούνται τα μέτρα πρόληψης, αν η ψυχολογία του ασθενή είναι κακή, ή αν δεν συνδυάζεται και με άλλα μέτρα. Όπως για παράδειγμα, ένας διαβητικός θα αναπτύξει τις επιπλοκές του διαβήτη και ας παίρνει φάρμακα, αν δεν αποφεύγει τα γλυκά και δεν γυμνάζεται.
Η αναγκαιότητα της πολιτικής διαχείριση μιας υγειονομικής κρίσης έγκειται στην εύρεση οικονομικών πόρων για την πρόσληψη ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, για βελτίωση των υποδομών υγείας, για την απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στις δομές υγείας και για τη δημιουργία συνθηκών πρόληψης. Η προσπάθεια όμως πρόληψης θα πρέπει να γίνεται συνείδηση και όχι να δημιουργεί δυσπιστία που απορρέει από τεχνάσματα εμπορικών συναλλαγών.
Συνεπώς στο μέλλον, πρακτικές προσέλκυσης ενδιαφέροντος για υγειονομικά θέματα με ανταλλάγματα που δελεάζουν την ανθρώπινη υπόσταση, όπως συμβαίνει σε υπεραγορές όπου η αγορά προϊόντος συνοδεύεται από δώρο, θα πρέπει να αποφεύγονται διότι εύκολα παρερμηνεύονται ….και ο σκοπός δεν είναι να ξεπουλήσουμε…..αλλά να σώσουμε.
Ο Γεώργιος Μουζόπουλος είναι Ιατρός - Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο ΓΝ Λακωνίας – ΝΜ Σπάρτης, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Χαιδελβέργης Γερμανίας, με Master στη Διοίκηση των Μονάδων Υγείας, Μέλος της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝ.ΑΛ Λακωνίας.
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου