“Χωρίς φυσικό αέριο η Σπάρτη”

Eleni Kiousi

Με χαρά μοιράζομαι το άρθρο μου :
“Χωρίς φυσικό αέριο η Σπάρτη”
που δημοσιεύτηκε σήμερα στο
«Καρφί του Σαββατοκύριακου»
(29 Νοεμβρίου 2025)
Παρακάτω μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο:
Η κυβέρνηση έδωσε τη χαριστική βολή στην επέκταση του φυσικού αερίου στη Σπάρτη που εκκρεμούσε από το 2018.
Η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) ανακάλεσε την άδεια διανομής φυσικού αερίου της εταιρείας HENGAS Α.Ε. για τον Δήμο Σπάρτης (απόφαση της 24ης Ιουλίου 2025) και τροποποίησε την άδεια διαχείρισης δικτύου διανομής φυσικού αερίου (απόφαση 423/2021), έτσι ώστε να διαγραφεί ο Δήμος Σπάρτης από το σχετικό πρόγραμμα ανάπτυξης. Η απόφαση αυτή στερεί τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις του Δήμου Σπάρτης από καθαρότερη -και κατά τεκμήριο- οικονομικότερη ενεργειακή επιλογή έναντι του πετρελαίου.
Εδώ και ένα χρόνο, μόνη η περιφερειακή παράταξη του ΠΑΣΟΚ στην Πελοπόννησο «Πελοπόννησος – Αφετηρία Ζωής» έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου. Πολύ πριν «γίνει το κακό». Η περιφερειακή αρχή Πτωχού μας αγνοούσε. Όπως αγνοεί τη διαφάνεια, τη δημοκρατική λογοδοσία, τον θεσμικό ρόλο της αντιπολίτευσης και τη Λακωνία συνολικά.
Η απόφαση ανάκλησης της αδείας ελήφθη λόγω των συνεχών καθυστερήσεων στην ανάπτυξη του δικτύου φυσικού αερίου στην περιοχή, οι οποίες — σύμφωνα με την Αρχή — υπερέβησαν το όριο των δεκαοκτώ (18) μηνών που προβλέπει το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο.
Με το ίδιο σκεπτικό, το 2021 είχε ανακληθεί η άδεια διανομής από τη δημόσια εταιρεία ΔΕΔΑ (Δημόσια Επιχείρηση Δικτύων Διανομής Αερίου) – μια εταιρεία που στη συνέχεια η κυβέρνηση εξαφάνισε μέσω διαδοχικών συγχωνεύσεων με ιδιωτικές εταιρείες. Τον Απρίλιο του 2022, η άδεια αυτή παραχωρήθηκε στην εταιρεία Hengas. Το συνολικό κόστος της επένδυσης για το Δήμο Σπάρτης ανερχόταν στα €2,5 εκατ. Στις 25 Ιουνίου 2022, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, έμπλεος ενθουσιασμού και αισιοδοξίας για το έργο, διαβεβαίωνε ότι: «Σε ένα χρόνο θα είμαστε έτοιμοι στην Καλαμάτα και στην Σπάρτη». Τρία χρόνια μετά, η Σπάρτη μένει χωρίς φυσικό αέριο.
Δεν παραβλέπουμε ότι το φυσικό αέριο είναι, καθαρότερο μεν από το πετρέλαιο, αλλά και αυτό ορυκτό καύσιμο. Ούτε, όμως, παραβλέπουμε και τη στροφή 180ο της κυβέρνησης στην εξωτερική ενεργειακή πολιτική της χώρας, ακολουθώντας την αλλαγή κατεύθυνσης στην ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ: από την ταχεία «πράσινη μετάβαση» το 2019, λόγω Μπάιντεν, στην εξόρυξη υδρογονανθράκων το 2025 (αμερικανικό, υγροποιημένο φυσικό αέριο – LNG), λόγω Γκίλφοϊλ – Τραμπ. Παράλληλα με την προσπάθεια επανατοποθέτησης στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα, στο εσωτερικό συνεχίζεται η μετάβαση προς ένα καθαρότερο ενεργειακό μίγμα. Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύσσεται ένα ιδιαίτερα επικερδές παιχνίδι για τις εταιρείες παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, κυρίως ηλιακής και αιολικής
Στο τελικό κείμενο της 30ης Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP30), που ολοκληρώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα (21.11.2025) στο Μπελέμ της Βραζιλίας, απόντων των μεγάλων ρυπογόνων ΗΠΑ, Κίνας και Ινδίας, δεν συμπεριλήφθηκε η σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων. Εξάλλου, σύμφωνα με την πρόσφατη (12.11.2025) έκθεση «World Energy Outlook 2025» του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΔΟΕ), η ζήτηση για το φυσικό αέριο θα συνεχίσει να αυξάνεται, τουλάχιστον μέχρι και τη δεκαετία του 2030 και, εφόσον συνεχίσουμε μόνον με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, μέχρι το 2050.
Συνεπώς, η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα παραμένει χρονικά μακρινός στόχος. Αυτό σημαίνει ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, το φυσικό αέριο δεν μπορεί να θεωρηθεί καύσιμο… υπό διωγμό. Αντίθετα, λειτουργεί ως ενδιάμεση λύση ανάμεσα στην περιβαλλοντικά επιβαρυντική χρήση του πετρελαίου και στη βέλτιστη μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας — με την αξιοποίηση αντλιών θερμότητας για ψύξη και θέρμανση, την αυτοπαραγωγή ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών και τη συλλογική ιδιοκατανάλωση από ενεργειακές κοινότητες.
Η Σπάρτη δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε μία μόνον εκδοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, από την κυβέρνηση ζητάμε να δώσει λύση το ταχύτερο δυνατό, έτσι ώστε να μην εξαιρεθεί ο Δήμος Σπάρτης από το φυσικό αέριο. Από την περιφερειακή Αρχή Πτωχού, η οποία συμπεριφέρεται ωσάν να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της κυβέρνησης στην Πελοπόννησο και όχι το αντίστροφο ως οφείλει, ζητάμε να εξαντλήσει το όριο των υπαρκτών δυνατοτήτων της για τον ίδιο σκοπό.