Δικαίωμα στη γη που καλλιεργούσε, δικαίωμα στην επιβίωση.
Ο Μαρίνος Αντύπας είχε προειδοποιήσει: «Η γη πρέπει να ανήκει σε εκείνους που την δουλεύουν». Δολοφονήθηκε γιατί αμφισβήτησε την εξουσία των τσιφλικάδων, αλλά οι ιδέες του ρίζωσαν βαθιά στη συνείδηση των αγροτών. Από το Κιλελέρ μέχρι τις μεγάλες κινητοποιήσεις του σήμερα, ο αγροτικός κόσμος δεν έπαψε να παλεύει.
Από τότε μέχρι σήμερα, ο αγώνας των αγροτών δεν έχει σταματήσει. Από το Κιλελέρ έως τις σύγχρονες κινητοποιήσεις, οι αγρότες της Ελλάδος συνεχίζουν να μάχονται για την επιβίωσή τους. Όμως, οι προκλήσεις έχουν εξελιχθεί και τα εμπόδια πολλαπλασιάζονται. Η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει αθέμιτο ανταγωνισμό, με προϊόντα χαμηλής ποιότητας να κατακλύζουν τις Ευρωπαϊκές αγορές.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), η οποία παραμένει το κεντρικό εργαλείο για τη στήριξη των αγροτών, δεν καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες των αγροτών. Η αναποτελεσματικότητα της νέας ΚΑΠ για τους Ευρωπαίους και Έλληνες αγρότες είναι κάτι που αναγνωρίζεται καθημερινά στις αγροτικές περιοχές.
Η ευρωπαϊκή πολιτική οφείλει να αναγνωρίσει τη σημασία του αγροτικού τομέα για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Η νέα ΚΑΠ, παρά τις καλές προθέσεις, χρειάζεται να εξελιχθεί για να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες των αγροτών. Οι αγρότες πρέπει να στηριχθούν όχι μόνο οικονομικά, αλλά και με πολιτικές που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας, γιατί αν χαθεί η γη τους, χάνεται και το μέλλον μας.
Οι αγρότες αναγκάζονται να ανταγωνίζονται με κόστος παραγωγής που είναι υψηλότερο από εκείνο των τρίτων χωρών, που εκμεταλλεύονται φθηνό εργατικό δυναμικό και κακές συνθήκες παραγωγής. Τα προϊόντα τους, που παράγονται με σεβασμό στην ποιότητα και την υγεία του καταναλωτή, δεν μπορούν να αντέξουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό των φθηνών εισαγωγών.
Αλλά δεν είναι μόνο οι εξωτερικοί παράγοντες που απειλούν την αγροτική παραγωγή. Η κλιματική κρίση, με τις ξηρασίες, τις πλημμύρες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, απειλούν την ίδια τη δυνατότητα των αγροτών να καλλιεργούν τη γη τους. Η λειψυδρία, το πιο πολύτιμο αγαθό για τη γεωργία, γίνεται όλο και πιο σπάνια και ακριβή, καθιστώντας τη ζωή των αγροτών ακόμη πιο δύσκολη.
Η αγροτική παραγωγή δεν είναι απλώς ένας οικονομικός κλάδος. Είναι η ραχοκοκαλιά κάθε κοινωνίας. Χωρίς αγρότες, δεν υπάρχει τροφή. Χωρίς τροφή, δεν υπάρχει ζωή. Η κρίση στον αγροτικό τομέα δεν είναι πρόβλημα μόνο των ίδιων των αγροτών. Είναι πρόβλημα ολόκληρης της κοινωνίας. Όταν τα χωράφια μένουν ακαλλιέργητα, όταν τα χωριά ερημώνουν, όταν η χώρα εξαρτάται από εισαγόμενα τρόφιμα, τότε δεν μιλάμε απλώς για αγροτικό πρόβλημα. Μιλάμε για ζήτημα εθνικής επιβίωσης.
Το Κιλελέρ δεν είναι μια μακρινή ιστορία. Είναι η απόδειξη ότι τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται. Και αν τότε χρειάστηκε να πέσουν σφαίρες για να ακουστεί η φωνή των αγροτών, σήμερα απαιτείται να πέσουν πολιτικές αυταπάτες. Ο αγροτικός κόσμος δεν ζητά τίποτα περισσότερο από αυτό που του ανήκει. Και δεν θα σταματήσει να το διεκδικεί.
Ο Μαρίνος Αντύπας είχε προειδοποιήσει: «Η γη πρέπει να ανήκει σε εκείνους που την δουλεύουν». Δολοφονήθηκε γιατί αμφισβήτησε την εξουσία των τσιφλικάδων, αλλά οι ιδέες του ρίζωσαν βαθιά στη συνείδηση των αγροτών. Από το Κιλελέρ μέχρι τις μεγάλες κινητοποιήσεις του σήμερα, ο αγροτικός κόσμος δεν έπαψε να παλεύει.
Από τότε μέχρι σήμερα, ο αγώνας των αγροτών δεν έχει σταματήσει. Από το Κιλελέρ έως τις σύγχρονες κινητοποιήσεις, οι αγρότες της Ελλάδος συνεχίζουν να μάχονται για την επιβίωσή τους. Όμως, οι προκλήσεις έχουν εξελιχθεί και τα εμπόδια πολλαπλασιάζονται. Η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει αθέμιτο ανταγωνισμό, με προϊόντα χαμηλής ποιότητας να κατακλύζουν τις Ευρωπαϊκές αγορές.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), η οποία παραμένει το κεντρικό εργαλείο για τη στήριξη των αγροτών, δεν καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες των αγροτών. Η αναποτελεσματικότητα της νέας ΚΑΠ για τους Ευρωπαίους και Έλληνες αγρότες είναι κάτι που αναγνωρίζεται καθημερινά στις αγροτικές περιοχές.
Η ευρωπαϊκή πολιτική οφείλει να αναγνωρίσει τη σημασία του αγροτικού τομέα για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Η νέα ΚΑΠ, παρά τις καλές προθέσεις, χρειάζεται να εξελιχθεί για να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες των αγροτών. Οι αγρότες πρέπει να στηριχθούν όχι μόνο οικονομικά, αλλά και με πολιτικές που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας, γιατί αν χαθεί η γη τους, χάνεται και το μέλλον μας.
Οι αγρότες αναγκάζονται να ανταγωνίζονται με κόστος παραγωγής που είναι υψηλότερο από εκείνο των τρίτων χωρών, που εκμεταλλεύονται φθηνό εργατικό δυναμικό και κακές συνθήκες παραγωγής. Τα προϊόντα τους, που παράγονται με σεβασμό στην ποιότητα και την υγεία του καταναλωτή, δεν μπορούν να αντέξουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό των φθηνών εισαγωγών.
Αλλά δεν είναι μόνο οι εξωτερικοί παράγοντες που απειλούν την αγροτική παραγωγή. Η κλιματική κρίση, με τις ξηρασίες, τις πλημμύρες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, απειλούν την ίδια τη δυνατότητα των αγροτών να καλλιεργούν τη γη τους. Η λειψυδρία, το πιο πολύτιμο αγαθό για τη γεωργία, γίνεται όλο και πιο σπάνια και ακριβή, καθιστώντας τη ζωή των αγροτών ακόμη πιο δύσκολη.
Η αγροτική παραγωγή δεν είναι απλώς ένας οικονομικός κλάδος. Είναι η ραχοκοκαλιά κάθε κοινωνίας. Χωρίς αγρότες, δεν υπάρχει τροφή. Χωρίς τροφή, δεν υπάρχει ζωή. Η κρίση στον αγροτικό τομέα δεν είναι πρόβλημα μόνο των ίδιων των αγροτών. Είναι πρόβλημα ολόκληρης της κοινωνίας. Όταν τα χωράφια μένουν ακαλλιέργητα, όταν τα χωριά ερημώνουν, όταν η χώρα εξαρτάται από εισαγόμενα τρόφιμα, τότε δεν μιλάμε απλώς για αγροτικό πρόβλημα. Μιλάμε για ζήτημα εθνικής επιβίωσης.
Το Κιλελέρ δεν είναι μια μακρινή ιστορία. Είναι η απόδειξη ότι τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται. Και αν τότε χρειάστηκε να πέσουν σφαίρες για να ακουστεί η φωνή των αγροτών, σήμερα απαιτείται να πέσουν πολιτικές αυταπάτες. Ο αγροτικός κόσμος δεν ζητά τίποτα περισσότερο από αυτό που του ανήκει. Και δεν θα σταματήσει να το διεκδικεί.
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου