Ὑπάρχει καί τό «ἀπαγορεύεται»

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ' προσκληθείς ὑπό τῆς σεβασμίας Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κυνηγοῦ (στίς παρυφές τοῦ ὄρους Ὑμηττός – Γλυκά Νερά Ἀττικῆς) καί τῇ κανονικῇ ἀδείᾳ καί εὐλογίᾳ τοῦ ἐπιχωρίου Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, τέλεσε τήν θεία Λειτουργία (Κυριακή 29/8/21) στόν ὁμώνυμο καί ἑορτάζοντα ἱστορικό ἱερό Ναό (10ος αἰ.) μέ τήν τήρηση ὅλων τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων.

Ὁ σεπτός Ποιμενάρχης μας, στό κήρυγμά του εἶχε ὡς θέμα τόν αὐστηρό λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου «οὐκ ἔξεστί σοι». Παρακάτω παραθέτουμε ἕνα μέρος τοῦ κηρύγματός του:

«Ἀκούσαμε στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή τήν φοβερά φράση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου «Οὐκ ἔξεστί σοι». Δέν σοῦ ἐπιτρέπεται νά διαπράξεις τήν ἁμαρτία, τό κακό, τήν ἀφροσύνη. Αὐτά εἶναι λόγια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου στόν βασιλιά Ἡρώδη, πού ἤθελε νά ἔχει παράνομες σχέσεις μέ τήν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του.

Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης δέν ἦταν τυχαῖο πρόσωπο. Ἦταν μέγιστος τῶν προφητῶν, ὁ τελευταῖος προφήτης τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί ὁ πρῶτος τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἐκεῖνος πού ὁ ἴδιος ὁ Χριστός τόν εἶχε κατατάξει ὡς τόν «μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», ὁ ἄγγελος τῆς ἐρήμου, ὁ αὐστηρότατος ἀσκητής, ὁ Πρόδρομος, ὁ Βαπτιστής. Ὁ Ἰωάννης, φωτισμένη ἀπό τό Θεό προσωπικότητα, ἐκ κοιλίας μητρός, μέ ἔντονα χαρακτηριστικά τήν αὐτοπειθαρχία, τήν αὐταπάρνηση, τήν αὐστηρότητα τοῦ βίου, τήν αὐστηροτάτη νηστεία, τήν προσευχή, τήν ἐγκράτεια, ἔζησε οἰκοδομῶν καί ἐλέγχων τόν λαόν προετοιμάζοντάς τον νά δεχθεῖ τόν Χριστόν. Ἄνοιξε τόν δρόμο καί κατέστη Πρόδρομος. Ἀκόμη καί στόν Ἅδη προπαρασκεύασε τίς δεκτικές ψυχές γιά τήν ἀποδοχή τῆς σωτηρίας, τήν ὁποία θά προσέφερε αὐτοπροσώπως ὁ Ἀναστάς καί Λυτρωτής Κύριος.

Αὐτός ὁ μέγιστος τῶν προφητῶν εἶπε στόν βασιλιά Ἡρώδη ὅταν τόν ἔβλεπε νά ἁμαρτάνει: «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Ἀπαγορεύεται ἀπό τόν ἠθικό νόμο, ἀπό τίς θεῖες ἐντολές νά διαπράττεις αὐτό τό ἁμάρτημα. Καί βέβαια, συνέπεια τῆς ἐλεγκτικῆς αὐτῆς στάσεώς του ἦταν τό μαρτύριο. Ὁ ἀποκεφαλισμός. Καί μάλιστα, ἀποκεφαλισμός κατ' ἐντολήν τῆς ἁμαρτωλῆς Ἡρωδιάδος, τῆς γεμάτης μῖσος καί κακία γιά τόν προφήτη.

Ἀλλά τό κλεισθέν στόμα ἤλεγχε περισσότερον τήν Ἡρωδιάδα. Τό «οὐκ ἔξεστί σοι» παρέμεινε ἀνά τούς αἰῶνες. Δέν εἶναι ὅλα ἐπιτρεπτά. Ὑπάρχει καί τό «ἀπαγορεύεται» στή πνευματική ζωή. Καί αὐτό κυριολεκτικά μᾶς προφυλάσσει καί μᾶς σώζει ἀπό τήν διάπραξη τῆς ἁμαρτίας. Καθίσταται εὐεργέτημα. Γι' αὐτό καί κήρυττε κατά τῆς ἀνηθικότητας, τῆς ὑποκρισίας καί τῆς κακίας τῶν ἀνθρώπων. Φώναζε στό λαό καί ἔλεγε: Προσέχετε μήν ἀσεβεῖτε, μήν ὀργίζετε τό Θεό, μή φεύγετε ἀπό τίς θεῖες ἐντολές Του. Συγκεκριμένα ἔλεγε: «Ποιήσατε καρπόν ἄξιον μετανοίας».

Δύο παραστατικές εἰκόνες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ἐν προκειμένῳ, εἶναι πολύ χαρακτηριστικές ὡς συνέχεια τῆς ἐλευθεριότητος καί τῆς μή ἀποδοχῆς τοῦ «ἀπαγορεύεται», τοῦ «δέν ἐπιτρέπεται». Εἶναι οἱ εἰκόνες: Ἡ ἀξίνη πρός τήν ρίζα τοῦ δένδρου καί τό πτῦον, δηλαδή τό φτυάρι στό χέρι. Τό τσεκούρι, ἡ ἀξίνη βρίσκεται κοντά στή ρίζα τῶν δένδρων πού δέν κάμνουν καρπό καί εἶναι ξεραμένα. Μέ ἄλλα λόγια ἔφθασε ὁ καιρός πού θά ἐκδηλωθεῖ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. Ὅπως τό ξερό δένδρο θά κοπεῖ καί θά ριχθεῖ στή φωτιά, ἔτσι καί ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι, πού δέν σταματοῦν τήν ἁμαρτία καί δέν μετανοοῦν καί δέν πράττουν καλά ἔργα, θά τιμωρηθοῦν. Ἀλλά ἀκόμη, ὁ Χριστός κρατᾶ στά χέρια Του τό φτυάρι καί θά καθαρίσει πλήρως τό ἁλώνι του καί τό μέν σιτάρι, θά τό συγκεντρώσει στήν ἀποθήκη, δηλ. τούς δικαίους θά τούς παραλάβει στή Βασιλεία Του, τό δέ ἄχυρο θά τό κατακαύσει , δηλ. τούς ἀμετανοήτους θά τούς καταδικάσει.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἄς προσέξουμε, συνεχίζει νά λέγει πρός ὅλους τήν φράση «οὐκ ἔξεστί σοι». Ὁ καθένας ἄς τήν δεχθεῖ, ἄς τήν σκεφθεῖ σοβαρά καί ἄς ἐξετάσει τήν ζωή του.

Τῷ ὄντι, στή συνείδησή μας καί σήμερα, φέρει ὁ μέγιστος τῶν προφητῶν, ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἱερότατο δέος».

Την όλη επιμέλεια της ιεράς πανηγύρεως επάξια επετέλεσε η καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Ταβιθά μοναχή.