Στ. Αραχωβίτης: «Άλλο ένα φιάσκο εξελίσσεται στην ενίσχυση για το ελαιόλαδο»

ΔΗΛΩΣΗ

Στ. Αραχωβίτης: «Άλλο ένα φιάσκο εξελίσσεται στην ενίσχυση για το ελαιόλαδο»

Εκτός νυμφώνος αφήνει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τεράστιες και σημαντικότατες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας και χιλιάδες αγρότες.

Είναι αδιανόητο αυτό που βιώνουν οι ελαιοπαραγωγοί της χώρας, που δύο μέρες τώρα, σε πολλές περιοχές ψάχνουν -για να συμπληρώσουν στις αιτήσεις τους- αλλά δεν βρίσκουν τις παραδοσιακές ποικιλίες λαδολιάς ή διπλής κατεύθυνσης που καλλιεργούν εδώ και αιώνες στις περιοχές τους.

Ήδη στη Λέσβο και τη Θάσο, οι παραγωγοί βρίσκονται σε αναστάτωση, αφού οι ελαιοποιήσιμες ποικιλίες ελιάς που καλλιεργούν δεν υπάρχουν στην εφαρμογή που σχεδίασαν στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τις αιτήσεις και τη χορήγηση της έκτακτης ενίσχυσης για το ελαιόλαδο.

Σαν να μην έφτανε το χάος και η ανησυχία που προκαλείται τις τελευταίες δυο μέρες από την παράλειψη των ποικιλιών, πληθαίνουν και οι διαμαρτυρίες για την ανεπαρκή και διακοπτόμενη λειτουργία της πλατφόρμας που σχεδιάστηκε για να υποδεχθεί τις αιτήσεις των ελαιοπαραγωγών. Η δε ολοκλήρωση των «επιτυχιών» του επιτελικού «μπάχαλου» γίνεται με τον συνωστισμό των επαγγελματιών αγροτών στα ΤΑΑΕ (πρώην ΚΕΠΠΥΕΛ) για να αποκτήσουν την πολυπόθητη βεβαίωση επαγγελματικότητας.

Μετά από όλα αυτά, βρισκόμαστε ακόμα στον πειρασμό για δεύτερες σκέψεις ως προς την εμμονή που επιδεικνύει το ΥπΑΑΤ με τις πλατφόρμες και τις ηλεκτρονικές αιτήσεις αντί για την απευθείας χορήγηση των ενισχύσεων μέσω ΟΣΔΕ. Εν προκειμένω δε, είναι προφανές ότι χρειάζεται να δοθούν άμεσα διευκρινήσεις και ικανός χρόνος ώστε να μπορέσουν όλοι οι δικαιούχοι να υποβάλλουν ομαλά τις αιτήσεις τους.

Όλα τα παραπάνω μάς θυμίζουν τις αδιάλειπτες πλέον αστοχίες αυτών που καμώνονται ότι είναι και οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες» του κράτους! Αυτών, που στα καθ’ ημάς, άφησαν απέξω ένα στους δέκα κτηνοτρόφους και σχεδόν τους μισούς παραγωγούς καρπουζιών από την ενίσχυση για τις επιπτώσεις της πανδημίας. Αυτών που δεν μπορούσαν να χωρίσουν «δυο γαϊδουριών άχυρο» στις διαστάσεις των μασκών για τους μαθητές/ριες. Αυτών που στον αυτόματο μεταφραστή γεννούσαν «σκοιλ ελικικου». Αυτών που έστησαν ένα σύστημα τηλε-εκπαίδευσης στα σχολεία που «κρασσάρει» παντειοτρόπως καθημερινά.