Κρητικός Νεοκλής: Η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εθνικής μνήμης Γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία από το Τουρκικό Κράτος

Η Ελληνική Βουλή καθιέρωσε το 1998, την 14η Σεπτεμβρίου, ως ημέρα εθνικής μνήμης για τα αποτρόπαια γεγονότα της εποχής εκείνης.

Είναι Ημέρα εθνικής και συλλογικής μνήμης, για να μας θυμίζει τον ξεριζωμό και την προσφυγιά των αδελφών Ελλήνων και το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως οι πόλεμοι μόνο δεινά προκαλούν.

Τιμούμε και θυμόμαστε την παρουσία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και την αξιοθαύμαστη παρουσία τους στις τέχνες, τα γράμματα και το επιχειρείν.

Δεν ξεχνάμε το διωγμό τους από τα Τουρκικά στρατεύματα, την δύσκολη σε συνθήκες εγκατάστασή τους στην Μητέρα Πατρίδα και το σκληρό τους αγώνα με μοναδική κληρονομιά τις μνήμες, τις αξίες και τον πολιτισμό τους

Το χρέος μας προς την ιστορία, το καθήκον μας προς την μνήμη της Μικρασιατικής Καταστροφής και το αίσθημα της ευθύνης που φέρουμε, για την μεταλαμπάδευση της στις επόμενες γενιές, είναι και βαρύ και διαρκές, και ατομικό και συλλογικό.

Γιατί η ιστορική μνήμη για να διατηρηθεί ζωντανή και αναλλοίωτη, μας θέλει ενωμένους, διαβασμένους και αποφασισμένους. Μόνο με την δύναμη που μας δίνει η μνήμη κι η γνώση της ιστορίας μας, θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε στη λήθη και την αμάθεια να δημιουργήσουν και πάλι συνθήκες ιδανικές και καταστάσεις γόνιμες για την επανάληψη αντίστοιχων γενοκτονιών, θηριωδιών και καταστροφών.

Αυτή η γνώση και μελέτη των συνθηκών και των γεγονότων, που οδήγησαν τότε σε κάποιες από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας, γίνεται περισσότερο επίκαιρη από ποτέ στις μέρες μας.

Το Τουρκικό κράτος με μεθοδευμένο, βίαιο τρόπο ξερίζωσε τότε, στις αρχές του 20ου αιώνα, το Ελληνικό στοιχείο που ήταν επί χιλιετίες κοιτίδα πολιτισμού. Τώρα, στις αρχές του 21 ου αιώνα, γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας έξαρσης της τουρκικής προκλητικότητας με παράλογες και παράνομες διεκδικήσεις.

Οι διεθνείς συνθήκες, δείχνουν να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία και η τουρκική ανάγνωση και ερμηνεία τους στα πλαίσια αυτής της επιθετικότητας, γίνεται μετέωρο βήμα, στη νομική λογική ακόμη και για τον πιο έγκριτο νου. Η απάντησή μας θα πρέπει να είναι συντονισμένη και τα βήματά μας στην ευρωπαϊκή και διεθνή διπλωματική σκηνή μεθοδικά, γιατί όταν έχεις το δίκαιο μαζί σου είναι πολύ πιο εύκολο να το αναδείξεις.

Η Ελλάδα, πυλώνας δημοκρατίας και σταθερότητας στην περιοχή, πρέπει να διατρανώσει την αδιασάλευτη στάση της, πως δε διεκδικεί αλλά ταυτόχρονα δεν παραχωρεί δικαιώματα και ελληνικό χώρο.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση για το τεράστιο ιστορικό βάρος που συγκεντρώνει αυτή η μέρα, με αναλλοίωτα τα διδάγματα του παρελθόντος, ο ελληνικός λαός οφείλει να πορεύεται στο μέλλον ενωμένος, παλεύοντας για τα δίκαιά του και να αγωνίζεται ενάντια σε κάθε μορφή κρίσης, αυταρχισμού, πολέμου και ξεριζωμού που εκδηλώνεται στον κόσμο. Άλλωστε αυτή τη φορά το πρόβλημα δεν είναι και πολύ μακριά. Μας έχει χτυπήσει ήδη την πόρτα.

Το 1925, στο πρώτο λογοτεχνικό του βιβλίο, ο νεαρός τότε -και μετέπειτα νομπελίστας- Έρνεστ Χέμινγουεϊ αφιέρωσε το πρώτο διήγημά του «Στην προκυμαία της Σμύρνης». Νωρίτερα, ο ίδιος ως πολεμικός ανταποκριτής, έχει ζήσει την φρίκη της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σε μια από τις τελευταίες ανταποκρίσεις του γράφει: ‘Μην ξεχνάτε τους Έλληνες’.

Αυτή η φράση έμελλε να παραμείνει ανεξίτηλη στον χρόνο. Μια φράση με πολλαπλές αναγνώσεις. Μια προτροπή για αναζωογόνηση της δικής μας ιστορικής μνήμης. Ένα κάλεσμα για αντίσταση σε όσα μάς αφανίζουν ως έθνος. Μια υπόσχεση αδιάκοπου αγώνα για τη δικαίωση των αλησμόνητων πατρίδων και των ανθρώπων τους. Αυτό λοιπόν το ‘μην ξεχνάτε τους Έλληνες’ ας γίνει το διαχρονικό μήνυμά μας προς την Οικουμένη.

Και εμείς οι ίδιοι ας κάνουμε το χρέος μας: να ‘μην ξεχνάμε, Έλληνες’




Νεοκλής Δ. Κρητικός

Βουλευτής Λακωνίας



Νέα Δημοκρατία