Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος Γ’ μετέβη σήμερα Κυριακή της Πεντηκοστής (Κυριακή, 7/6/2020) στο ωραίο Φλομοχώρι, με τους πέτρινους πύργους, όπου στον Ι.Ν. Αγ. Τριάδος, τέλεσε την Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια χοροστάτησε στην Ακολουθία του Εσπερινού της Γονυκλισίας, συμπαραστατούμενος από τον εφημέριο της ενορίας π. Κωνσταντίνο Παντελεάκο και το διάκονο της Μητροπόλεως π. Χριστόδουλο Κρουστάλη.
Στο κήρυγμά του ο Σεβ. μεταξύ άλλων είπε: «Κατά την επαγγελία, την υπόσχεση του Χριστού οι μαθητές Του, η Υπεραγία Θεοτόκος, οι ευσεβείς γυναίκες, κατ’ εξοχήν οι Μυροφόρες και άλλοι, ψυχές ως 120 περίμεναν την έλευση του Αγίου Πνεύματος. Τους είχε πεί, ο θείος Διδάσκαλος: «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ Παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς» (Ιω. 16,7)
Έτσι την πεντηκοστήν ημέρα από της Αναστάσεως και μετά από 10 ημέρες από την Ανάληψή Του, εκεί όπου ήσαν συνηγμένοι στο υπερώον στα Ιεροσόλυμα, εξαίφνης έγινε ένας ήχος προερχόμενος από τον ουρανό, όπως όταν πνέει ένας σφοδρός άνεμος. Ήταν ώρα τρείς μεσημέρι. Ευθύς μετά τον ήχο αυτόν φάνηκαν γλώσσες ως φλόγες και κάθισαν επι της κεφαλής ενός εκάστου. Και όλοι τότε άρχισαν να λαλούν όχι με την πατρική τους γλώσσα αλλά με άλλες γλώσσες και διαλέκτους, όπως τους υπαγόρευε το Άγιο Πνεύμα. Είχαν καταστεί πνευματοφόροι. Πολλοί τότε άνθρωποι από διάφορους τόπους και φυλές, όπως Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, Ιουδαίοι, Ρωμαίοι, Κρήτες, Άραβες κ.α. συγκεντρώθηκαν για να δούν και για να μάθουν για το γεγονός αυτό. Έμειναν τότε έκθαμβοι γιατί ο καθένας τους άκουγε τους Αποστόλους στη διάλεκτό του. Έλεγαν μάλιστα μεταξύ τους: «οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαίοι;
καί πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν;»(Πραξ. 2,7). Δηλαδή τί συμβαίνει, όλοι αυτοί που μας μιλούν δεν είναι Γαλιλαίοι; Και πως ο καθένας από μας τους ακούμε να μιλούν στη δική μας γλώσσα; Όλοι είχαν μείνει έκπληκτοι. Και οι Απόστολοι τους μιλούσαν και τους εξηγούσαν τα μεγαλεία του Θεού. Ποιοί; Οι απλοϊκοί και αγράμματοι ψαράδες. Όμως ήταν ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος που είχε κατέλθει την ημέρα εκείνη της Πεντηκοστής. Βέβαια εμφανίστηκαν και πάλιν οι «τυφλοί» Γραμματείς και Φαρισσαίοι, οι οποίοι χλεύαζαν το θαύμα και το υπερφυές αυτό γεγονός και έλεγαν ότι οι Απόστολοι ήταν μεθυσμένοι. Ο Απ. Πέτρος τότε μίλησε ακόμα πιο πολύ και τους εξήγησε τα περί του Ιησού Χριστού. Για την Σταύρωση Του και την Ανάστασή Του. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, την ημέρα της Πεντηκοστής πίστευσαν και βαπτίστηκαν 3000 ψυχές.
Η μεγαλυτέρα, λοιπόν, υπόσχεση του Χριστού προ του Πάθους Του, οτι θα στείλει το Άγιον Πνεύμα είχε πραγματοποιηθεί την Πεντηκοστή. Από τότε το Άγιο Πνεύμα είναι η ψυχή της Εκκλησίας, καθ΄ ότι «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας». Είναι ο θείος Παράκλητος που οδηγεί κάθε ψυχή προς την τελείωση και τη δόξα. Είναι το Άγιον Πνεύμα, γι’ όλους τους πιστούς χριστιανούς, ο βοηθός, ο παρήγορος, ο υπερασπιστής, ο εμψυχωτής. Αυτό το Αγ. Πνεύμα είναι η ζωοποιός δύναμή μας».
Μετά το πέρας του Εσπερινού της Γονυκλισίας ο Σεβ. εφαρμόζοντας το Γ’ Ποιμαντικό πρόγραμμα διένειμε στους εκκλησιασθέντες πιστούς απο ένα Εγκόλπιο της Θ. Λειτουργίας (αρχαίο κείμενο και ερμηνευτική απόδοση στη νεοελληνική).
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου