19χρόνος σκοτώθηκε από μπασκέτα. Μάλιστα!! - Της Παιδιάτρου Μαριανέλλας Σαλαπάτα

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ ΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑΣ ΣΑΛΑΠΑΤΑ :

Και πιάνεις τον εαυτό σου να λες κατά την εφηβεία και (εννοείται) μετά γιατί αγωνιάς για το καλό του παιδιού σου, για την υγεία του, για την σωματική του ακεραιότητα:

-Πού θα πας αγόρι μου; Έξω; Με ποιους; Α, καλά. Στην τάδε ώρα θα έρθω να σε πάρω, εντάξει;

-Θα βγεις; Σε μπαρ; Σε ποιο μπαρ; Πρόσεχε παιδάκι μου εκεί μέσα με τα τσιγάρα. Δεν φαντάζομαι να καπνίζεις. Όχι δεν θέλω να σε μυρίσω, φιλί θέλω να σου δώσω.

-Πάλι θα βγεις; Πού; Πώς θα πας; Θα σε γυρίσει και πίσω το βράδυ; Να του πεις να μην πιει. Αν τον δεις να πίνει να μην μπεις στο αυτοκίνητο, να πάρεις ταξί. Και να μην τρέχει!!! Μ ακούς;;

- Πόσο ήπιατε παιδάκι μου χθες και μυρίζει το δωμάτιο καπηλειό; Δεν καταλαβαίνεις ότι καταστρέφεις την υγεία σου; Και οι υπόλοιποι έτσι πίνουν; Όλοι; Τι όλοι; Και ποιος οδήγησε;;;; Θα πάθετε κανένα ατύχημα καμιά ώρα και θα τραβάμε τα μαλλιά μας!

-Το αυτοκίνητο θέλεις; Θα αργήσεις; Να στείλεις μήνυμα αν είναι να αργήσεις. Όχι δεν γίνομαι σπαστικιά. Να μην πιεις. Αν πιεις άστο το αυτοκίνητο και πάρε ταξί. Δεν πειράζει θα σου το λέω κάθε φορά. Δεν με νοιάζει αν βαριέσαι να μ’ ακούς. Να προσέχεις. Τι τι να προσεχείς! Γενικώς!!

- Όχι παιδί μου δεν σε περίμενα ξύπνια. Έτυχε να ξυπνήσω τώρα που ήρθες. Ε μην με πιστεύεις. Τι να σου πω.

-Τι θα γίνει αγόρι μου θα ξεκολλήσεις καμιά ώρα από τον υπολογιστή; Άνοιξε κάνα παράθυρο να μπει ήλιος μεσημέριασε πια! Άστα τα “ώχου ρε μάνα”. Μόνο βράδυ θα βγαίνεις έξω;; Δεν κάνει καλό στην υγεία σου να ξενυχτάς κάθε βράδυ μες στα τσιγάρα. Δεν κάνει καλό στην υγεία σου δεν το καταλαβαίνεις. Όχι λέει, θα τον σκοτώσω. Να γυμνάζεσαι και λίγο παιδί μου.

-Πού πας; Για μπάσκετ; Μόνος σου ή έχεις βρει παρέα. Άντε μπράβο.

Και ανακοινώνεται μετά στην μάνα που φαντάζομαι ότι κάποιοι τέτοιοι διάλογοι μπορεί να είχαν παίξει στην ζωή τους γιατί η αγωνία είναι μέρος της συμφωνίας για το μεγάλωμα ενός παιδιού, ότι το 19χρονο αγόρι της το σκότωσε μια μπασκέτα που έσπασε.

Δεν ξέρω ποιοι είναι υπεύθυνοι για το συμβάν ξέρω ότι στο διάβα μου έχω δει αρκετές ξεχαρβαλωμένες σκουριασμένες μπασκέτες, εξίσου άθλιες παιδικές χαρές που μετά από εγκαίνια εγκαταλείπονται χωρίς μέριμνα για τα παιδιά. Όχι όλες. Αλλά έστω και μια δυστυχώς αρκεί. Και απλώς εξοργίζομαι γιατί στην θέση αυτού του παιδιού θα μπορούσε να είναι το κάθε 19χρονο και στην θέση αυτών των γονιών….

Να ανασκουμπωθούν οι δήμοι, κοινότητες, και ό,τι άλλο συνοδεύεται από βαρύγδουπους τίτλους και να ασχοληθούν με την συντήρηση αθλητικών εγκαταστάσεων και χώρων που παίζουν παιδιά. Εκεί που θέλουμε τα βρίσκονται τα παιδιά μας και που εμείς τα σπρώχνουμε για να μην είναι αλλού. Για το καλό της υγείας τους (sic).

Να ασχοληθούν όμως γιατί χειρότερο από έναν άδικο θάνατο είναι ένας άδικος ΜΑΤΑΙΟΣ θάνατος.