ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ : «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά»

Ομιλία Λεωνίδα Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για την κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018

Τρίτη, 12 Δεκεμβρίου 2017

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτές τις μέρες συζητάμε έναν Προϋπολογισμό που πιστεύω ότι είναι ο τελευταίος προϋπολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, τρία χρόνια τώρα, προσπαθούν οι κυβερνώντες να μας πείσουν να ελπίζουμε στα ανέλπιστα. Με την παραδοξολογία που κατέλαβαν την εξουσία, τώρα προσπαθούν να μεταμορφώσουν την πραγματικότητα. Αν, όμως, θυμηθούμε μία μεγάλη ρήση του Φρανσουά Μιτεράν, «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα και δεν μας ακούνε».
Το ερώτημα, λοιπόν, που γεννάται σήμερα είναι απλό και ταυτόχρονα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σκληρό. Παγιδευτήκατε σε μια πελώρια αυταπάτη; Πιστεύω ότι δεν το κάνατε συνειδητά αυτό απέναντι στον ελληνικό λαό. Δεν σας κρύβω ότι το ερώτημα αυτό με βασανίζει αρκετά χρόνια τώρα. Αδυνατώ να πιστέψω ότι όλα όσα λέγατε δεν τα πιστεύατε. Νομίζω ότι έτσι σκέφτεται κάθε καλόπιστος άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα. Μπορεί εμείς μεταξύ μας να είμαστε πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε και εχθροί και ότι δεν μπορεί ο καθένας να σκεφτεί τι γίνεται.
Δυσκολεύομαι, λοιπόν, να αποδεχθώ την ερμηνεία κάποιων ότι γνωρίζατε πως όλες οι διακηρύξεις που κάνατε στον ελληνικό λαό είναι ψεύτικες και κάλπικες.  Γνωρίζω τον χώρο της Αριστεράς από το πανεπιστήμιο. Ξέρω ότι έβριθε ιδεοληψιών, εμμονών, αγκυλώσεων, αλλά είχε ηθική. Και διαχωρίζω την Αριστερά αυτή, που κυβερνάει την Ελλάδα σήμερα, από τους εταίρους σας των ΑΝΕΛ, γιατί είμαι πεπεισμένος ότι αυτό είναι ένα ακροδεξιό κόμμα, που έχει μέσα του πολύ κυνισμό και αμοραλισμό. Και μου κάνει εντύπωση πώς εσείς -γνωρίζω πολλούς από εσάς- αποδέχεστε για συνέταιρο έναν τέτοιο συνασπισμό, έναν τέτοιο Υπουργό, έναν τέτοιο άνθρωπο.
Αναθεωρώ τις απόψεις μου, λοιπόν, γιατί είδα πολλές κωλοτούμπες. Θέλω να πω ότι δεν σας κρύβω ότι η προσαρμογή σας μου άρεσε. Εξάλλου, η προσαρμογή δεν είναι κάτι αντεπαναστατικό. Το είχε πει ο ίδιος ο Μαρξ. «Είναι το πιο επαναστατικό, κοινωνικοοικονομικό σύστημα, διότι έχει την ικανότητα της προσαρμογής στη διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα» έλεγε. Έτσι εξηγούσε την ισχύ και την ανθεκτικότητα της θεωρίας του.
Ας έρθω, όμως στα δικά μας, στα θέματα της Υγείας. Δεν υπάρχει κανείς αρμόδιος Υπουργός σήμερα εδώ. Επαίρεστε. Γιατί επαίρεστε; Η κρατική επιχορήγηση για τον ΕΟΠΥΥ το 2015, δηλαδή με τον δικό μας προϋπολογισμό, ήταν 1 δισεκατομμύριο, το  2016 ήταν 502 εκατομμύρια, το 2017 ήταν 314 εκατομμύρια και για το 2018 η κρατική επιχορήγηση είναι 100 εκατομμύρια, δηλαδή 68,15% μείωση.
Σχετικά με τα δημόσια νοσοκομεία τώρα. Δεν αντέχω το ψέμα. Καταθέτω έγγραφα για τα Πρακτικά. Τα χρήματα που εμείς είχαμε μεταβιβάσει προς τα δημόσια νοσοκομεία ήταν 1.860 το 2014 και 1.620 το 2015. Εσείς μειώσατε το ποσό στα 1.320 το 2016, στα 1.303 το 2017 και το παραδίδετε τώρα το 2018 στα 930 εκατομμύρια. Έτσι δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την υγεία από 64 εκατομμύρια πέρσι το πάτε στα 35. Είχαμε εξήντα εννιά χιλιάδες υπαλλήλους μόνιμο προσωπικό και είχαμε και κενές οργανικές θέσεις τριάντα πέντε χιλιάδες. Έτσι σας τα παραδώσαμε τα νοσοκομεία. Σήμερα είναι εξήντα δύο χιλιάδες –εφτά χιλιάδες λιγότερες- και σαράντα χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις.
Οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τρίτους είναι 910 εκατομμύρια τώρα, τον Σεπτέμβριο του 2017 και 552 εκατομμύρια τα χρέη των νοσοκομείων. Κατά τα άλλα, βγαίνουν οι Υπουργοί και λένε «όλα καλά». Δεν διαβάζετε; Οι επιχορηγήσεις των νοσοκομείων για νοσήλια ανασφάλιστων ήταν 2 εκατομμύρια το 2014, 1.2 εκατομμύρια το 2015, 1 εκατομμύριο τώρα το 2017. Υπάρχουν διακόσιες τέσσερις χιλιάδες ανασφάλιστοι όλων των κατηγοριών.
Μας κατηγορούν και σας κατηγορούν, μάλιστα, ότι όλα τα Βαλκάνια έρχονται τις ημέρες εφημερίας στα κρατικά νοσοκομεία στα χειρουργεία και ειδικά στα καρδιοχειρουργικά. Το καταθέτω και αυτό.
Δύο χιλιάδες πεντακόσιοι ασθενείς κλείνουν τα μάτια στα συμπτώματα. Ελπίζω να μην έχουν κλείσει τα μάτια για πάντα. Σας δίνω το γράφημα αυτό να δείτε ότι το 2009 υπήρχαν έντεκα χιλιάδες καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις και σήμερα είναι εφτά χιλιάδες οχτακόσιες οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις στην Ελλάδα. Είναι καλύτερη η ζωή; Είναι ποιοτικά καλύτερη ή δεν μπορούν να πάνε σε κανένα νοσοκομείο ούτε σε κρατικό ούτε σε ιδιωτικό;
Δεν υπάρχει περίπτωση να μπει ο ασθενής σε νοσοκομείο διότι η λίστα είναι μακριά και, δεύτερον, κοστίζει πάρα πολύ. Ορίστε, το καταθέτω για να το δώσετε στον κ. Παπαδόπουλο.
Για το ΕΚΑΒ έχω κάνει μια ερώτηση προχθές. Ρωτήστε τα πληρώματα πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν στον δρόμο στα ασθενοφόρα, διότι δεν υπάρχουν κινητές μονάδες νοσηλείας. Τρία περιστατικά έχω στείλει τώρα στον κύριο Υπουργό να μου απαντήσει. Γιατί δεν μπόρεσαν να φτάσουν ποτέ στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Τους έφαγε το ταξίδι του δρόμου, του μεγάλου δρόμου για την ανάπτυξη.
Πάμε παρακάτω. Θα μας τα πείτε. Μας τα λέτε κάθε μέρα. Έχουμε χορτάσει να μας λέτε ψέματα. Δεν θέλουμε άλλα ψέματα. Πάτε να κλείσετε την τρίτη αξιολόγηση με πολλά ψέματα, γιατί νομίζετε ότι θα πάτε το 2019 να κάνετε εκλογές. Δεν θα πάτε όμως, δεν θα μπορέσετε να πάτε. Είναι τόσο μεγάλη η κοινωνική αναστάτωση που δεν θα μπορέσετε.
Μου κάνει εντύπωση πως εσείς οι Αριστεροί δεν σκέπτεστε ότι θα αλλάξετε αυτό το μεγάλο σύνθημα, που τα προηγούμενα τουλάχιστον σαράντα χρόνια το λέγαμε, ότι «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Θα μας το ανατρέψετε και θα πούμε ότι «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά».